Patrick – Anesthesist (2015)

Tigana, 8 jaar, oogappel, ster van het veld, tristesse de la lune.

Hij loopt op het binnenplein van de kinderafdeling van het ziekenhuis van Ampasimanjeva; Tigana heeft karbonkels van ogen, maar dan gitzwart, die ons netvlies blijven beroeren. Zijn naam klinkt als een wereldster in het voetbal. ’t Was er ook een: Jean Tigana, een in Bamako geboren tot Fransman genaturaliseerde Malinees, die furore maakte in de Franse competitie en nationaal voetbalelftal.

Onze Tigana loopt er in Ampa dan ook bij met zijn truitje van Internazionale, Inter Milaan, nummer 4, historisch voorbehouden aan Zanetti, fundament die 19 jaar voor zijn club speelde. Onze jongen blijft bij ons ook een bijzondere plaats in ons hart behouden.

Beladen met een tristesse vinden we hem wenend van de pijn in de armen van zijn papa, een abdominaal gezwel duidelijk zichtbaar. In consult geroepen omwille van het vermoeden van een op echo vastegestelde Wilm’s tumor, uitgaande van de nier, overlegt Tony met Revo, pediater van Ampa, met de vraag naar operabiliteit.

De overige teamleden worden erbij betrokken, en na overweging, elk vanuit zijn eigen invalshoek, besluiten we ervoor te gaan. Geen operatie geeft Tigana geen overlevingskansen, operatie opent perspectieven naar genezing.

Een miticuleuze voorbereiding gaat een voorzichtige en nauwgezette inductie vooraf. Een thoracale epidurale geeft de anesthesie meer stabiliteit en moet voor een adequate postoperatieve pijnstilling zorgen.

Incisie van xiphoid tot pubis exposeert het ganse abdomen, maar al snel worden allen rond de tafel overmand door de hopeloosheid van de operatie. In een kleine voetbalgrote tumor, waarschijnlijk uitgaand van het het omentum, met subobstructie van het colon, met bovendien een metastase in het mesenterium van de dundarm moeten wij de uitzichtloosheid van Tigana’s ziektetoetand erkennen.

Met verslagenheid sluiten Tony en Jan, uitmuntend geholpen door Els en Barbara, de buik en proberen Griet en ik het postoperatieve verloop van de jongen zo comfortabel mogelijk te laten verlopen met grote aandacht voor pijnstilling en vochthuishouding.

Bij ons vertrek slaagt Tigana er terug in wat voedsel tot zich te nemen; met Rivo wordt het ontslag voorbereid, voornamelijk in verband met een palliatief pijnschema.

Een volle week Ampa, met een fantastisch team, hard gewerkt, onder het milde nocturne licht van een week volle maan; ze hardt ons de tristesse van de bedroefde en indringende blik van Tigana te plaatsen. Straks zal hij vanop de maan onze nachten verlichten.

Patrick VH, anesthesist